အဲ့ဒီတုန္းကဘာရမလဲ ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္ သစၥာေဖာက္ဆိုျပီး ေၾကာက္စိတ္နဲ႕ ဆိုကၠားဆရာေျပးတဲ့ ေနာက္ကို ေျပးလိုက္ ခဲ့ေလေတာ့သည္။။။။
ဆိုကၠားဆရာ ဘယ္ေျပးဖို႕စိတ္ကူးသည္ေတာ့မသိ………ကိုယ္လည္းေၾကာက္ေၾကာက္လန္႕လန္႕နဲ႕ သူ႕ေနာက္ကိုလိုက္ခဲ့တာ (၁၂)လမ္း ဗလီေဘးကိုေရာက္တဲ့အထိ တရၾကမ္းေျပးလာခဲ့ရာ ေခၽြးဒီးဒီးက်ျပီး ေမာဟိုက္ေနတာေျပာမေနနဲ႕……………
“ဦးေလး..ေရ၊ ဦးေလးေရ” ……ထပါဦးဗ်.. အျမန္ထပါဦး
ဆိုကၠားဆရာရဲ႕ ဦးေလးေတာ္စပ္သူထင္ပါရဲ႕ဗ်ာ
တခါးလာဖြင့္ျပီး….. “ေဟ့ေကာင္……..ဘာေတြျဖစ္လာတာလဲ ..တစ္ကိုယ္လံုးလည္းေခၽြးသံတရြဲရြဲနဲ႕”
က်ေန္ာတို႕ကို သရဲေျခာက္လို႕ …က်ေန္ာဆိုကၠားေပၚ ပါလာတာ…
“ဟာ…ဟုတ္ရဲ႕လားကြာ….မငး္ဘာသာ မူးရူးျပီးျမင္ခ်င္တာျမင္တာျဖစ္မွာေပါ့…………….”
“မဟုတ္ဘူး…….ဦးေလးရ” ဂတ္တဲ့ေရွ႕ေရာက္ေတာ့ ဂတ္က မီးလွမ္းထိုးလို႕ လွမ္းၾကည့္ေတာ့ ေခါင္းမပါမွန္းသိရတာ ဦးေလး…. ဒီေကာင္ေလးပါ ပါတယ္ သူ႕ကိုမယံုရင္ေမးၾကည့္
(က်ေန္ာကိုေမးေငါ့ျပေတာ့ က်ေနာ္လည္း ဟုတ္မွန္ေၾကာင္းေပါ့ ေခါင္းညိတ္ျပတယ္..ေၾကာက္စိတ္ကေတာ့မေျပေသးဘူးေလ)
ေအးေအးထားေတာ့ …အခုေတာ့ အခ်ိန္လည္းမရွိေတာ့ဘူး ဆိုကၠားကို မနက္က်မွသြားယူေတာ့….
“ေကာင္ကေလးလည္းဒီမွာပဲအိပ္လိုက္ေတာ့………မနက္က်မွလိုက္ပို႕မယ္..ဟုတ္လား”
အဲ့ဒီညကဆို ေၾကာက္လန္႕စိတ္ေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္လည္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး။။။ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားတာ…အိပ္ရာထေတာ့ ေနေတာင္အေတာ္ျမင့္ေနျပီ….က်ေန္ာအိမ္ေရွ႕ထြက္လာေတာ့ ညက ဆိုကၠားဆရာကိုေတြ႕ရတယ္ သူ႕ဦးေလးနဲ႕အတူ ရွိေနတာကို………..မ်က္ႏွာကလည္းျပံဳးေနတာ….
က်ေန္ာထြက္လာတာကိုေတြ႕ေတာ့ က်ေန္ာကို…
“ကဲ ကေလးေရ အေျခအေနေတာ့ျပီးသြားျပီ … ဘာမွမျဖစ္ေတာ့ဘူး..”
ညက မင္းတို႕ေတြ႕တာ သရဲမဟုတ္ပါဘူး လူပါပဲ…..
ညက ဦးရဲ႕တူေလး ဆိုကၠားေပၚမွာပါတဲ႕ ေကာင္မေလးက ခိုးရာလိုက္ဖို႕ထြက္လာတာ..သူ႕ရည္းစားက ဘုရားၾကီးလမ္းက ေစာင့္ေနတာ ……...လမ္းမွာ ဂတ္က ဓါတ္မီးနဲ႕ထိုးေတာ့ ကေလးမေလးက သူ႕မ်က္ႏွာလူျမင္မွာစိုးလို႕ ပ၀ါနဲ႕ အုပ္လိုက္တယ္.။ ဒီေတာ့ ပ၀ါေလးက ေလထဲမွာတလူလူလြင့္ေနတာေပါ့……
ဒီမနက္က်မွ ညက ျဖစ္တဲ့ေနရာမွာ ဆိုကၠားသြားယူေတာ့ ဂတ္က ရဲဆီမွာေမးျပီးထုတ္လာတာ
“…အဲ.. ဒါဆို……….ဟို… မမက ဘယ္ေရာက္သြားလဲ”
ဂတ္ေတြကပဲ အသိသက္ေသလုပ္ျပီး လက္မွတ္ထိုးေပးလိုက္ၾကတယ္… ေကာင္မေလးကလည္း ဆိုကၠားသမားကို ေက်းဇူးတင္ တဲ့အေနနဲ႕လည္း ပုဆိုးနဲ႕ အကၤ်ီ၀ယ္ေပးလိုက္တယ္………..
“ဟားဟား…..မင္းတို႕ေတြေတာ့ျဖစ္ရမယ္………….”
လူၾကားလို႕မေကာင္း…..
ကဲကေလးကို လိုက္ပို႕လိုက္ဦး….ေဟ့ေကာင္..ၾကားလား
“ဟုတ္ကဲ့ ဦးေလး” ဆိုျပီးေတာ့ က်ေန္ာကို ျပန္လိုက္ေလသည္။
က်ေန္ာလည္း ငယ္ငယ္တုန္းကအမွတ္တရေလးပါ ….
ညအေမွာင္က လူကိုလွည္းစားတတ္ပါလားေနာ္………….
ခင္မင္စြာျဖင့္
ညအလကၤာ
၂၀၁၀ခုႏွစ္၊ၾသဂုတ္လ(၂)ရက္
Yangon (Rangoon) Time
6 ေယာက္က စာမူခေပးတယ္ း):
ပထမပိုင္းဖတ္ျပီးေတာ့ သရဲထင္ေနတာ
ခစ္ခစ္........ေနာက္ဆံုးက်ေတာ့ ခိုးရာလိုက္ေျပးတာကို
ေတြးရင္း ဘယ္လိုေျပာရမလဲမသိဘူး
လ၀န္း
အမေလးေနာ္...ပထမပိုင္းဖတ္လိုက္ရတုန္းကဆို
ရင္ကိုတုန္သြားတာဘဲ..
ေက်းဇူးတင္တယ္ဗ်ိဳ႕ သူငယ္ခ်င္းတို႕ေရ
အားေပးတဲ့အတြက္
ဟားဟား တကယ္မ်ားေျခာက္တာလားလို႕ အေတာ္မ်ားေၾကာက္သြားရဲ႕လားဗ်ာ
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ေၾကာက္တာေပါ့
အဲ့တုနး္က ကေလးပဲရွိေသးတာကို...
တစ္ခုေတာ့သိခဲ့တယ္ေလ..အခုဆိုရင္
ညဘက္ဆို ရိပ္ခနဲျမင္ရင္ ေသခ်ာေအာင္ၾကည့္ျဖစ္ေတာ့တယ္
မသဲကြဲမွာစိုးလို႕........ဟီးဟီး
ေရာက္တယ္အကိုေရ ။ အသိေပးဖုိ႔ ေနရာရွာေတာ႔ သိပ္ဆင္မေၿပဘူး ။ ဖတ္သြားပါတယ္ အကိုေရ
Post a Comment
ခုလုိ တခုတ္တရ မွတ္ခ်က္ျပဳတဲ့အတြက္ ေက်းဇူးအလြန္တရာ တင္ရွိပါတယ္။